انجمن مجازی ترانه سراها

یه هوا بغض نفس گیر

راه حنجرم رو بسته

بی صدا موندم و تنها

بی صدا موندم خسته

زیر رگبارِ غریبی

تو  خیابونای این شهر

داره پرسه میزنه  دل

تلخه این روزا مثه  زَهر

حسرت یه هم زبون که

من و از خودش بدونه

همیشه باهام بمونه

داره به دلم می مونه

گریه های گاه و بی گاه

می شینه بازم سر راه

تا به گریه می رسم من

گریه تبدیل میشه به آه

آخ چقد اینجا غریبم

میرسه پشت سر هم

قطره قطره چیکه نَم نَم

روزای سرد پُر از غم

می رم از خدا بپرسم

چی می خواد بیاد به روزم

چه گناهی کرده بودم

که هَمَش دارم می سوزم

 سبحان مرادی