زينب طایی (بيتا)
تردید...

تردید...

چرا دستای من سرده         چرا چشمام حیرونه
تو این لحظه که می دونم        پر از احساس و پیمونه
یعنی باور کنم هستی ؟          بدون شک و بی تهدید ...!
دارم می بینمت بازم            با این چشمای پر تردید
یعنی باور کنم این و                 که دیگه فاصله دوره...
ما اونقد مال هم هستیم             که بخت از قافله دوره
حقیقت داره بیدارم               یا این یک خواب شیرینه
خدایا من رسیدم به               همون رویای دیرینه
چرا دستای من سرده            چرا تب می کنم با تو
همه روزای اروم و              دارم شب می کنم با تو....    

                                  بیتا طایی    

 | 

نظرات کاربران

 |