نیلوفر زاهد
تشویش

تشویش

تشویش

چه بی رحمی که اینجوری منو میذاری و میری

تقاص خستگی هاتو ازین دیوونه میگیری

چه بی احساس چشماتو به روی عشق من بستی

دروغ میگی که هرجوری که من باشم توهم هستی

تو آزادی و من درگیر این حس ِ فلک خورده

یه تشویش بدون حصرکه هوشو از سرم برده

نه انگار خواب و بیدارم نمیبینم چقدر سردی

تورو میخوام که مرحم باشی اما منشأ ِ دردی

باید پاکت کنم هرچند ، که این من بی تو داغونه

جدایی قسمتم بودش ، ولی رفتن یه قانونه

تورو دست خدا دادم خودم میرم که تنها شی

تمام سعیمو کردم نخواستی ماله من باشی

نیلوفر زاهد

 | 

نظرات کاربران

 |